Poezja, czy też inaczej utwory liryczne, mają wiele różnych zadań – wzruszają, pobudzają wyobraźnię, przywołują wspomnienia albo bawią i rozśmieszają. Śmieszne wierszyki bez cenzury to mało znana twórczość literacka ze względu na ich nieobecność w szkolnych podręcznikach i spisach lektur. Nieprzyzwoite wiersze znane są więc tylko przez miłośników poezji. W tym zestawieniu przedstawimy Ci nietypową twórczość, m.in. wiersze o starości na wesoło czy wulgarne wiersze poetów polskich.
„Całujcie mnie wszyscy w dupę” Julian Tuwim
Do grupy „wulgarne wiersze poetów polskich” zaliczyć możemy z pewnością ten wiersz Juliana Tuwima. Może być to dla wielu osób sporym zaskoczeniem, bowiem Tuwim słynął z twórczości przeznaczonej dla dzieci. Ten dość kontrowersyjny wiersz polskiego pisarza powstał w odpowiedzi na złe potraktowanie go przez bliskie mu osoby, które uznawał za swoich przyjaciół. Utwór ten jest skierowany właśnie do tychże osób, które zostawiły go w trudnych dla niego chwilach, co pozwoliło mu zweryfikować, kto zasługuje na jego czas, bliskość i uwagę – po prostu na prawdziwą przyjaźń. Autor zwraca uwagę na wszechobecną sztuczność, życie na pokaz, żigolactwo i przekonanie o własnej doskonałości, co bardzo go frustruje.
„Na pewnego endeka co na mnie szczeka” Julian Tuwim
Nieprzyzwoite wiersze to też m.in. utwór Tuwima zaliczany do gatunku literackiego nazywanego fraszką. Była to odpowiedź na nieprzyjemności, jakie go spotykały i ujmowanie jego talentowi przez polskich publicystów dwudziestolecia międzywojennego, które wynikały m.in. z jego żydowskich korzeni. Jest to utwór wulgarny, jednak nadal imponujący nam swoją prostotą i dosadnością.
„Jak ja się czuję” Józefa Jucha
Wiersze o starości na wesoło to z pewnością również utwór „Jak ja się czuję”. Wiersz z humorem, opisujący bolączki ludzi starszych, które przepełniają ich codzienność. Zawiera też apel autorki do ludzi starzejących się, by „zacisnąć zęby i z życia się śmiać” – co nawołuje do korzystania z życia. Możemy zinterpretować go jako przesłanie o przemijaniu i radowaniu się chwilą, dopóki mamy taką możliwość.
„Oda do Starości” Wisława Szymborska
Zabawne wiersze znanych poetów to również utwór Wisławy Szymborskiej, polskiej poetki, która za swoją nadzwyczajną twórczość otrzymała Nagrodę Nobla. Wiersz ten pokazuje, że zawsze można znaleźć pozytywy niezależnie od tego, co nas spotyka, co w utworze tyczy się konkretnie „objawów” starości. Uczy on też akceptowania siebie i swoich słabości oraz zachęca do wykorzystania, jak tylko się da, tych chwil, które nam jeszcze pozostały. Jego przesłaniem jest również zachowanie dystansu do siebie i rzeczywistości. Wiersz z humorem, pokazujący jednocześnie piękno życia bez względu na wiek.
Wulgarne wiersze poetów – co mają na celu wulgaryzmy w poezji?
Nieprzyzwoite wiersze, które traktujemy często jak śmieszne wierszyki bez cenzury mogą szokować niektórych odbiorców, innym z kolei mogą wydawać się niedopuszczalne. Jednakże sztuka rządzi się swoimi prawami. Poezja to bardzo emocjonalny „dział” literatury, przez co wulgaryzmy również się w niej pojawiają. Wulgarne wiersze poetów były więc często możliwością przelania swojej złości na papier. Najczęściej spotykamy je w twórczości pisanej w gniewie, złości czy rozpaczy, która stanowi dla autora sposób na wyrzucenie z siebie tych negatywnych emocji i poczucie ulgi.
Wulgaryzmy mogą też nadawać utworowi realizmu, gdyż są to środki odbierane negatywnie przez większość społeczeństwa, jednak bardzo często stosowane w życiu codziennym – w niektórych sytuacjach wręcz nie wyobrażamy sobie, jak można ich nie użyć. Wulgarne wiersze poetów, jednak też nieprzesadzone i z nadmierną ilością tych środków, sprawiają, że obraz tworzący się w głowie czytelnika jest bardziej realistyczny.